Ακροναυπλία
Η βραχώδης χερσόνησος της Ακροναυπλίας αποτελούσε τον περιτειχισμένο οικισμό του Ναυπλίου από την αρχαιότητα μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα. Τα τείχη της Ακροναυπλίας μαρτυρούν την πλούσια ιστορία της, την οποία οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι είναι δύσκολο να ακολουθήσουμε, λόγω της μακροχρόνιας αδιάλειπτης κατοίκησής της. Η σημερινή μορφή του κάστρου, αν και αρκετά αλλαγμένη από τη σύγχρονη παρέμβαση, ουσιαστικά αποκρυσταλλώθηκε κατά τη Φραγκοκρατία και την πρώτη Ενετοκρατία από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα.
Έχουν βρεθεί στοιχεία προϊστορικού οικισμού και στη δυτική πλευρά σώζεται τμήμα των αρχαίων πολυγωνικών τειχών του 4ου αιώνα π.Χ. Υπάρχουν επίσης υπολείμματα των τειχών της ελληνιστικής και βυζαντινής περιόδου. Κατά την πρώτη Ενετοκρατία και πιο συγκεκριμένα το 1470 επί διαταγής του Vettore Pasqualigo, οι Ενετοί, απειλούμενοι από τουρκικές επιδρομές, προχώρησαν σε επισκευές και επεκτάσεις στις οχυρώσεις της Ακροναυπλίας, υπό την επίβλεψη σημαντικού μηχανικού της εποχής, τον Antonio Gambello.
Το Castello di Toro εξακολουθεί να είναι σε καλή κατάσταση σήμερα και, αφού ανέβει κανείς τα σκαλιά από την Καθολική εκκλησία, μπορεί κανείς να θαυμάσει τον επιβλητικό στρογγυλό πύργο με τα κελιά του, που προστατεύει την πύλη της πόλης, ένα εξαιρετικό παράδειγμα ύφους της ύστερης αναγέννησης. Το 1829, ο κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας δημιούργησε έναν μεγάλο στρατώνα και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο σε αυτήν την τοποθεσία. Το 1926 η περιβόητη φυλακή μεταφέρθηκε από το Παλαμήδι και στεγάστηκε στους στρατώνες που δημιούργησε ο Καποδίστριας. Το 1937 και αυτές οι φυλακές έγιναν αστικές και λειτούργησαν εκεί μέχρι το 1960 περίπου. Σήμερα, μπορεί κανείς να επισκεφθεί την Ακροναυπλία ανεβαίνοντας ανατολικά από το πάρκο Σταϊκόπουλου μέσω της πλατείας Αρβανιτιάς ή να ανέβει τα σκαλιά από την Καθολική εκκλησία μέσω του Castello di Toro.
Έχουν βρεθεί στοιχεία προϊστορικού οικισμού και στη δυτική πλευρά σώζεται τμήμα των αρχαίων πολυγωνικών τειχών του 4ου αιώνα π.Χ. Υπάρχουν επίσης υπολείμματα των τειχών της ελληνιστικής και βυζαντινής περιόδου. Κατά την πρώτη Ενετοκρατία και πιο συγκεκριμένα το 1470 επί διαταγής του Vettore Pasqualigo, οι Ενετοί, απειλούμενοι από τουρκικές επιδρομές, προχώρησαν σε επισκευές και επεκτάσεις στις οχυρώσεις της Ακροναυπλίας, υπό την επίβλεψη σημαντικού μηχανικού της εποχής, τον Antonio Gambello.
Το Castello di Toro εξακολουθεί να είναι σε καλή κατάσταση σήμερα και, αφού ανέβει κανείς τα σκαλιά από την Καθολική εκκλησία, μπορεί κανείς να θαυμάσει τον επιβλητικό στρογγυλό πύργο με τα κελιά του, που προστατεύει την πύλη της πόλης, ένα εξαιρετικό παράδειγμα ύφους της ύστερης αναγέννησης. Το 1829, ο κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας δημιούργησε έναν μεγάλο στρατώνα και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο σε αυτήν την τοποθεσία. Το 1926 η περιβόητη φυλακή μεταφέρθηκε από το Παλαμήδι και στεγάστηκε στους στρατώνες που δημιούργησε ο Καποδίστριας. Το 1937 και αυτές οι φυλακές έγιναν αστικές και λειτούργησαν εκεί μέχρι το 1960 περίπου. Σήμερα, μπορεί κανείς να επισκεφθεί την Ακροναυπλία ανεβαίνοντας ανατολικά από το πάρκο Σταϊκόπουλου μέσω της πλατείας Αρβανιτιάς ή να ανέβει τα σκαλιά από την Καθολική εκκλησία μέσω του Castello di Toro.
